Het was een middag waarop het weer de hoofdrol opeiste bij de ontmoeting tussen Sportlust ’46 en HSV Hoek. Terwijl de wind over Sportpark Cromwijck heen gierde en de regen met bakken uit de hemel viel, stonden beide teams klaar voor een wedstrijd met twee gezichten.

Voor Sportlust ’46 begon de wedstrijd met een domper toen aanvaller Remco de Weerd al na vijf minuten het veld moest verlaten met een hoofdwond. Een tegenvaller die het team zeker niet had zien aankomen. HSV Hoek liet er geen gras over groeien en nam daarna volledig het heft in handen. De ploeg uit Zeeland liet zien waarom voetbal een spel van kansen is.

De eerste 30 minuten waren ze onbetwistbaar heer en meester op het veld. Het was een wonder dat Sportlust ’46 niet tegen een grotere achterstand aankeek. De openingstreffer liet op zich wachten tot de 38e minuut, toen Sylvio Hage, de oud Goes speler, profiteerde van een inschattingsfout van doelman Romero Antoniolli.

Met deze verdiende voorsprong voor HSV Hoek gingen we de rust in, waarbij de roodhemden van Sportlust ’46 zich moesten herpakken na een helft waarin ze weinig in te brengen hadden. Na de pauze leek het een andere wedstrijd. Met de wind in de rug kwam Sportlust ’46 gedreven uit de kleedkamer. Het was uitblinker Martijn Jansen die na een kwartier in de tweede helft de stand gelijk trok met een schitterend schot.

De Woerdenaren wilde vol voor de overwinning gaan en zette alles op alles, maar het mocht niet baten. Ondanks de gedrevenheid bleek dat enkele bepalende en dragende spelers hun dag niet hadden, waardoor de kansen onbenut bleven. Het gelijkspel was uiteindelijk het hoogst haalbare voor de roodhemden.

Het was een wedstrijd waarin het weer een belangrijke rol speelde en de spelers tot het uiterste gedreven werden. Zowel Sportlust ’46 als HSV Hoek hebben laten zien dat ze onder zware omstandigheden kunnen presteren. Een gelijkspel onder deze barre omstandigheden voelt dan ook een klein beetje als een overwinning op de elementen.